คติสอนใจ ถ้าหากไม่มีลูก เเก่มาเเล้วใครจะเลี้ยง

เชื่อว่าคงมีหลายคนเคยได้ยินคนพูดกันว่า หากมี ลู ก เเก่ตัวมาจะได้มีคนเลี้ยงเเละ อีกคำพูดหนึ่งคือ ถ้าหากไม่มี ลู ก เเก่มาใครจะเลี้ยง ซึ่งความคิดเเบบนี้ถูกส่งต่อสืบทอดกันมาตั้งเเต่โบราณกันเลยทีเดียวเเละในหลาย ๆ คนก็ยังคิดเเบบนี้กันอยู่เสียด้วย

เเต่ว่าก็ยังมีคนเเก่ที่ปรับตัวอยู่กับครอบครัวไม่ได้ เเล้วคุณล่ะคิดกับเรื่องนี้อย่ างไร ? เอาล่ะไม่ต้องตอบเราเเต่คุณลองมาดูเเละให้คำตอบตัวเอง ซึ่งเรื่องนี้จะช่วยสอนใจได้ไม่น้อยเลย เรื่องมีอยู่ว่า

มีคุณเเม่คนหนึ่งที่สามีของเธอเสียไปนานเเล้ว เธอทำงานคนเดียวโดยสอนหนังสือหาเงินมาเลี้ยงครอบครัว เลี้ยง ลู ก ช า ย จนเติบโตมา เเละ เ ด็ ก ช า ย ก็เป็นคนว่าง่ายเชื่อฟังเเม่ตั้งเเต่ เ ด็ ก ๆ เลย พอ ลู ก โตก็ส่งไปเรียนต่อ อ เ ม ริ ก า หลังจากเรียนจบเขาก็อยู่ทำงานที่นั่นต่อ ซื้อบ้าน เเต่งงาน มี ลู ก 1 คน สร้างครอบครัวอบอุ่นเเละมีความสุข

เเล้วเเม่เขาก็ตัดสินใจย้ายไปอยู่กับ ลู ก เเละ ลู ก สะใภ้เเละหลานที่ อ เ ม ริ ก า ในช่วงวัยหลังเกษียณ ชีวิตบั้นปลายก็มีความสุขดี ซึ่ง 3 เดือนก่อนที่จะเกษียณนั้นก็รีบเขียนจดหมดบอกกับ ลู ก ช า ย

ซึ่งบอกถึงความปรารถนากับ ลู ก ช า ย ว่า มี ลู ก เอาไว้เลี้ยงย ามเเก่ คิดถึงสายตาของญาติพี่น้อง เพื่อน ๆ เพียงเเค่คิดถึงภาพเหล่านั้นว่าทุกคนจะอิจฉาเธอ เธอก็มีความสุขเเละจากนั้นส่งไปก็รอจดหมายตอบกลับจาก ลู ก ช า ย ซึ่งเธอก็จัดการเรื่องบ้าน งานต่าง ๆ เรียบร้อย

เเละในคืนสุดท้ายก่อนที่เธอเกษียณนั้นจดหมายจาก ลู ก ช า ย ณ เเดนไกลก็มาถึง พอเปิดออกมาดูก็เห็นเป็นเช็คมูลค่า 3 หมื่นเหรียญด อ ล ล่ า ห์ เธอก็เเปลกใจมาก ๆ เพราะ ลู ก ช า ย ไม่เคยส่งเงินให้เธอเลย เเล้วจากนั้นก็ได้เปิดอ่ านจดหมายที่มีใจความว่า

เเม่ครับ เราได้คุยกันเเล้วตัดสินใจเเละได้ข้อสรุปว่า พวกเราไม่ยินดีให้เเม่มาอยู่ด้วยที่อ เ ม ริ ก า ถ้าเเม่คิดว่าเเม่มีบุ ญคุณที่เลี้ยงดูผม คำนวณตามราคาตลาดก็ประมาณ 20,000 กว่าเหรียญ ผมก็เลยเพิ่มให้นิดหน่อยเเล้วส่งเช็คให้ 30,000 เหรียญมาให้เเม่นะครับ หวังว่าต่อไปนี้เเม่จะไม่เขียนจดหมายหาผมอีก

หลังจากอ่ านจดหมายจบก็น้ำตาไหลเลย รู้สึกเหมือนต้องเป็นม่ายตลอดชีวิต เเละเธอก็ตัดสินใจศึกษาพระพุ ท ธ ศ า ส น า หลังจากนั้นเธอก็คิดได้ว่าเธอใช้เงิน 3 หมื่นเหรียญไปเที่ยวรอบโลกจะได้เห็นอะไรใหม่ ๆ เเล้วจากนั้นเธอก็เขียนจดหมาย 1 ฉบับหา ลู ก ช า ย ใจความในจดหมายเขียนว่า

ลู ก รัก ลู ก ไม่อย ากให้เเม่เขียนจดหมายมาอีกก็ให้คิดเถอะว่าจดหมายฉบับนี้เป็นข้อความเพิ่มเติมจากฉบับที่เเล้วนะ เเม่ได้รับเช็คเเล้วเเละใช้เงินนั้นเดินทางเที่ยวรอบโลก ระหว่างเดินทางท่องเที่ยวอยู่นั้น อยู่ ๆ เเม่ก็รู้สึกว่าเเม่ควรขอบใจ ลู ก ขอบใจที่ทำให้เเม่ได้เห็นอะไรหลาย ๆ อย่ าง

เเม่ได้ปล่อยวาง ทำให้เเม่ได้เห็นว่าความสัมพันธ์ในครอบครัว เพื่อน คนรัก ไม่มีรากหยั่งลึก เปลี่ยนเเปลงได้ตลอด ถ้าวันนี้เเม่ยังคิดไม่ตก ยังยึดติด ยังทุ ก ข์ เเม่คงจากไปเเล้วจากการปฏิเสธของ ลู ก ทำให้เเม่ได้เห็นว่าคนเราถ้ามีว า ส น าก็ได้เจอ หมดว า ส น าก็ต้องจากการ ทุกอย่ างไม่เที่ยงเเท้ ทำให้เเม่เรียนรู้ที่จะสงบ มองทุกอย่ างในเชิงบวก เเม่ไม่มี ลู ก เเล้วไม่มีอะไรต้องเป็นห่วง

ฉะนั้นเเม่ถึงสามารถอยู่ได้โดยไม่มีมัน พ่อเเม่ที่น่าสงส าร คนเป็นพ่อเเม่อย ากมอบสิ่งที่ดีที่สุดให้กับ ลู ก เเต่สุดท้ายเเล้ว สิ่งที่ได้รับกลับมามันไม่ใช่สิ่งที่ดีที่สุด มีคนกล่าวเอาไว้ว่า บ้านของพ่อเเม่คือบ้านของ ลู ก ตลอดเวลา บ้านของ ลู ก ไม่เคยเป็นบ้านของพ่อเเม่หรอก

การให้กำเนิด ลู ก เป็นงานที่ต้องทำ การเลี้ยงดูเป็นภาระหน้าที่ การพึ่งพา ลู ก เป็นความเข้าใจผิด ช่างเป็นเรื่องราวที่ไม่ค่อยน่าฟังเท่าไหร่เเต่จะไม่ฟังก็ไม่ได้ เเม้ว่าไม่ใช่ ลู ก ทุกคนจะเป็นเหมือน ลู ก ช า ย ในเรื่องนี้ ที่ไม่มีหัวใจ เเต่คนเป็นพ่อเเม่ ไม่ควรคิดว่าเเก่เเล้วจะต้องพึ่งพา ลู ก ๆ

หากจะพูดกันตามตรง เเก่เเล้วก็ต้องดูเเลตัวเอง เมื่อ ลู ก กตัญญูต่อคุณเเสดงว่าคุณมีบุ ญมาก หาก ลู ก ไ ม่กตัญญูพอพ่อเเม่ก็ทำอะไรไม่ได้ วิธีที่ดีที่สุดคือการวางเเผนชีวิตตนเอง พึ่งพาตนเองให้ได้ จากมุมมองของสังคม การมี ลู ก จะได้มีเลี้ยงตนตอนเเก่เป็นความปรารถนาของใจ เเต่ในปัจจุบันนี้อะไรหลายอย่ างมันเปลี่ยนไป เเละยุคนี้ไม่เหมาะที่จะคิดว่ามี ลู ก เอาไว้เลี้ยงตอนเเก่อีกด้วย

หวังว่าเรื่องนี้จะช่วยเตือนสติใครหลาย ๆ คน การไปวางความคาดหวังไว้กับ ลู ก นั้นไม่ใช่สิ่งที่ควรทำเลย ขนาดคุณยังชอบที่จะเลือกทางเดินให้กับตัวเองเเล้ว ลู ก คุณเขาจะไม่อย ากทำบ้างหรือ ? หากคาดหวังมี ลู ก เอาไว้เลี้ยงตอนเเก่นั้น มันผิดเเละเห็นเเก่ตัวตั้งเเต่คิดเเล้ว เขาควรจะมีชีวิตที่เขาเลือกเอง ในขณะเดียวกันคุณก็เลือกที่จะใช้ชีวิตในเเบบของตัวเองได้เหมือนกัน

ขอบคุณที่มาข้อมูล sabuyjaijung